« Ik kan mij niet permitteren mijn tijd te verliezen met geld te verdienen. » (Jean Agassiz)

NIEUWS VAN DE INTERNATIONALE VERENIGING ‘OPTIMISTEN ZONDER GRENZEN'   Wij kunnen U met veel plezier aankondigen dat de oprichtingsakte van Optimistenbond Nederland op woensdag 26 augustus verleden is. Vele warme gelukwensen voor onze Nederlandse vrienden bij de geboorte van het oranje zustertje van de Optimistenbond van het Koninkrijk België.   Wij hopen U zeer binnenkort nog meerdere geboortes uit verschillende landen te kunnen aankondigen.   Ook zal op 10 september, in het hart van het Terkamerenbos, op het Optimisteneiland, het poëtisch epicentrum van Optimistan, Staat van Bewustzijn en Geweten, het chalet Robinson ingehuldigd worden. Optimistan is een Staat die geen onafhankelijkheid opeist, maar wel afhankelijkheid van de grote morele waarden van het Universum. Optimistan is een reizende staat waarvan de hoofdstad ieder jaar in een andere stad zal gevestigd zijn.   In de hoofdstad van Optimistan zal ieder jaar het Internationaal Congres van het Optimisme georganiseerd worden. Het allereerste congres met tal van internationaal gereputeerde sprekers, dat zal plaatsvinden in Brussel op 27, 28 en 29 oktober 2011, is volop in voorbereiding.   Ten slotte, is Optimisten Zonder Grenzen volop aan ‘t werken aan een internetplatform dat beschikbaar zal zijn voor alle burgers van Optimistan, dit zijn alle leden van de Optimistenbond van het Koninkrijk België en van haar zusterverenigingen.   AGENDA Het KlaraFestival vindt plaats van 28 augustus tot 11 september 2009. De leden van de Optimistenbond die de betaling van hun plaats vereffenen per overschrijving op de rekening 310-1755400-77 van onze vereniging krijgen een uitzonderlijke korting van 30%. Programma: zie www.klarafestival.be We zien u graag aan het meeting point van de Optimistenbond.   Op dinsdag 15 september 2009 om 19 u 30, ontvangen Kris Erard, bestuurder, en zijn echtgenote Danielle de leden van de Optimistenbond en hun vrienden bij hen thuis Oudeheerweg, 8 à 9051 Gent (Sint-Denijs-Westrem). Informatie en inschrijving: kris@erard.be   Le mercredi 16 septembre 2009 à 20 h 00, la Ligue des Optimistes du Royaume de Belgique, en collaboration avec Neuro-Management et Tetra, se joindra à Philosophie & Management qui recevra au siège de la Ligue, avenue Alfred Solvay, 1 à 1170 Bruxelles, Monsieur Christian Arnsperger, économiste et philosophe, maître de recherces au F.R.S. et F.N.R.S., auteur de "Ethique de l'existence post-capitaliste", Monsieur Eric Domb, CEO de Paradisio et ancien président de l'Union wallonne des entreprises, ainsi que Monsieur Pierre Gurdjan, managing partner de Mc Kinsey & Company. Il remettront en cause les axiomes de l'éthique capitaliste actuelle et en proposera de nouveaux pour soutenir l'existence post-capitaliste. Monsieur Arnsperger sera également accompagné de Emmanuel Faber, CEO de Danone. A l'issue de la conférence, nous prendrons ensemble le verre de l'optimisme. Cette séance inaugurale est gratuite. Le nombre de places est limité. Réservation obligatoire par mail: info@liguedesoptimistes.be   Le vendredi 25 septembre 2009 à 20 h 00, la Ligue des Optimistes du Royaume de Belgique, en collaboration avec Neuro-Management et Tetra, se joindra à Philosophie & Management qui recevra au siège de la Ligue, avenue Alfred Solvay, 1 à 1170 Bruxelles, Messieurs Pierre Dardot, philosophe, et Christian Laval, sociologue et chercheur à l'Université Paris X Nanterre, auteurs de "La Nouvelle raison du Monde", sur le thème "Concurrence, seul moteur d'efficacité et de richesse?" A l'issue de la conférence, nous prendrons ensemble le verre de l'optimisme. P.A.F. 10 euros - Pour les membres: 5 euros à verser au compte 310-1755400-77 de la l'association avec la mention du nombre de places souhaitées et, si possible, d'une adresse mail ou d'un n° de téléphone. Merci, pour la bonne organisation, de bien vouloir réserver votre place. Info@liguedesoptimistes.be   Le vendredi 20 novembre 2009 à 18 h 30, la Ligue des Optimistes du Royaume de Belgique, en collaboration avec Neuro-Management et Tetra, se joindra à Philosophie & Management qui recevra au siège de la Ligue, avenue Alfred Solvay, 1 à 1170 Bruxelles, Monsieur Pierre-Michel Menger, philosophe, directeur de recherche au CNRS et à l'EHESS (Paris), auteur de "Le travail créateur: s'accomplir dans l'incertain", sur le thème "Est-il rationnel de travailler pour s'accomplir?" A l'issue de la conférence, nous prendrons ensemble le verre de l'optimisme. P.A.F. 10 euros - Pour les membres: 5 euros à verser au compte 310-1755400-77 de la l'association avec la mention du nombre de places souhaitées et, si possible, d'une adresse mail ou d'un n° de téléphone. Le nombre de places est limité. Merci, pour la bonne organisation, de bien vouloir réserver votre place par mail: Info@liguedesoptimistes.be   Op maandagen 16 - 23 - 30 november en 7 - 14 december om 20 u, geeft Dr Gerbert Bakx in het Begijnhof te Diest de tweede reeks van vijf bij elkaar horende avonden over "De strategievan het geluk ". Deelnemers schrijven zich dus in voor de vijf avonden. Bijdrage: 75 euro voor de vijf avonden - Voor de leden van de Optimistenbond: 60 euro. Inschrijvingen en informatie: Gert Cluyts - gert.cluyts@gmail.com - info: Dr.G.Bakx 016.25.61.17 - g.bakx@skynet.be   Op woensdag 9 december 2009 om 20u00 ter zetel van de Optimistenbond, Alfred Solvaylaan, 1 te 1170 Brussel, een concert van Evelyne Bohen. Meer details volgen.     GROEPEN OPTIMISTEN   Wij hopen dat deze mooie zomer U veel vreugde heeft gebracht en dat U even gelukkig bent bij het hervatten van het werk als U was bij het vooruitzicht van enkele dagen rust.   Wij zijn het in ieder geval en geven U graag, in deze sfeer van « terug naar school »… iets om over na te denken.   Een groot aantal leden van de Optimistenbond zou graag meer mogelijkheden hebben om andere Optimisten te ontmoeten. En ze hebben eigenlijk wel gelijk, aangezien een heel serieuze Harvard studie, naar dewelke we reeds eerder verwezen, heeft bevestigd dat vrolijke vrienden hebben de kans op een lang en gelukkig leven aanzienlijk kan verhogen.   Ziehier het voorstel waarover we graag uw mening horen :   We zouden alle leden van de Bond uitnodigen om samen met vrienden en kennissen een groep te vormen die functioneert volgens enkele zeer eenvoudige principes: -         de groep  bestaat uit 12 personen -         die echt gelukkig zijn om mekaar terug te zien -         die mekaar 12 keer per jaar ontmoeten -         in alle vrijheid en op een manier die ze zelf bepalen -         elk lid van de groep organiseert één jaarlijkse bijeenkomst -         zoals hij of zij dat zelf wil – geen tralala als de organisator niets voelt voor tralala -  gigantisch veel tralala als hij het zo aanvoelt  -         elk lid van de groep woont minstens 9 van de 12 bijeenkomsten bij -         elke maand stelt de bond aan alle groepen een onderwerp voor reflectie voor -         de woordvoerder van elke groep stuurt een synthese naar de Optimistenbond van maximum 12 regels -         de Optimistenbond stuurt vervolgens en algemene synthese van eveneens 12 regels naar alle groepen -         drie maal per jaar kunnen groepen een gezamenlijke bijeenkomst met andere groepen organiseren     HOE KAN JE DE LUCHT, DE WARMTE VAN HET LAND KOPEN OF VERKOPEN?
Hierna vindt U de toespraak die chief Seattle, het opperhoofd van de Duwanish-Indianen, in 1855 richtte tot de Amerikaanse president die het grondgebied van de stam wilde "kopen": "Het grote Opperhoofd in Washington heeft gesproken: hij wenst ons land te kopen. Het grote Opperhoofd heeft ook woorden gesproken van vriendschap en vrede. Dat is zeer goed van hem, omdat we weten dat hij onze vriendschap niet nodig heeft. Maar wij zullen over hun aanbod beraadslagen, want wij weten dat als wij ons land niet verkopen, de blanke man met zijn geweren komt en het in bezit neemt. Hoe kan je de lucht, de warmte van het land kopen of verkopen? Dat is voor ons moeilijk te bedenken. Als wij de prikkeling van de lucht en het kabbelen van het water niet kunnen bezitten, hoe kunt u het van ons kopen? Wij zullen hierover op onze tijd een beslissing nemen. Zoals het Opperhoofd zegt: het grote Opperhoofd in Washington kan vast op ons rekenen, zoals onze blanke broeders kunnen rekenen op de terugkeer van de seizoenen. Mijn woorden zijn als sterren. Zij verdwijnen niet. Elk stuk van dit land is heilig voor mijn volk. Iedere spar die glanst in de zon, elk zandstrand, elke nevel in de donkere bossen, elke open plaats, elke zoemende bij is heilig in de gedachten en herinneringen van mijn volk. Het sap dat in de boom opstijgt, draagt de herinnering van de rode man. Een dode blanke man vergeet het land van zijn geboorte als hij zijn tocht naar de sterren begint. Onze doden vergeten dit prachtige land nooit: het is de moeder van de rode man. Wij zijn een deel van de aarde en de aarde is een deel van ons. De geurende bloemen zijn onze zusters, het rendier, het paard, de grote adelaars onze broeders. De schuimkoppen in de rivier, het sap van de weidebloemen, het zweet van de pony en van de man, het is allemaal van hetzelfde geslacht, óns geslacht. Als dus het grote Opperhoofd in Washington laat zeggen dat hij ons land wil kopen, vraagt hij wel veel van ons. Het grote Opperhoofd laat zeggen dat hij voor ons een plaats zal reserveren waar wij rustig zullen kunnen leven. Hij zal onze vader zijn en wij zullen zijn kinderen zijn. Maar kan dat wel? God heeft uw volk lief. Maar zijn rode kinderen heeft hij verlaten. Hij zendt machines om de blanke man te helpen bij zijn werk en hij bouwt grote wigwams voor hem. Hij maakt uw volk dag en nacht sterker. Weldra zult u het land overspoelen, zoals de rivier na een plotselinge regen zich door de kloof stort. Maar mijn volk en ik, wij zijn het aflopend getij. Wij zullen nooit terugkeren. Nee, wij zijn van een ander ras. Onze kinderen spelen niet samen met die van u en onze oude mannen vertellen andere verhalen. God begunstigt u, en wij, wij zijn tot wezen geworden. Wij zullen uw aanbod, ons land te kopen, dus overwegen. Maar het zal niet gemakkelijk zijn. Want dit land is ons heilig. Wij beleven vreugde aan deze bossen. Ik weet het niet, maar onze wegen zijn anders dan de uwe. Dit glinsterende water, dat stroomt in beken en rivieren, is niet zo maar water. Het is het bloed van onze voorouders. Als wij het land verkopen, moet u bedenken dat het gewijde grond is, dat elke vage weerspiegeling in het heldere water van het meer spreekt van gebeurtenissen uit het verleden van mijn volk. Het murmelende water is de stem van mijn vaders vader. De rivieren zijn onze broeders, zij lessen onze dorst. De rivieren dragen onze kano's en voeden onze kinderen. Als wij u ons land verkopen, moet u bedenken en aan uw kinderen leren, dat de rivieren onze broeders zijn en dat u voortaan net zo vriendelijk moet zijn voor de rivieren als u voor uw broeders zou zijn. De rode man heeft zich altijd teruggetrokken voor de oprukkende blanke, zoals de nevel in de heuvels vlucht voor de zon in de morgen. Maar de as van onze vaderen is heilig. Hun graven zijn gewijde grond, zo ook deze heuvels, deze bomen. Dit deel van de aarde is voor ons heilige grond. Wij weten dat de blanke man onze manier van leven niet begrijpt. Voor hem is het ene stuk grond gelijk aan het andere, want hij is een vreemde, die in de nacht komt en van het land neemt wat hij nodig heeft. De aarde is niet zijn broeder, maar zijn vijand. En als hij die veroverd heeft, trekt hij verder. Hij trekt er zich niets van aan. Hij vergeet het graf van zijn vader en het erfdeel van zijn kinderen. Hij behandelt zijn moeder, de aarde, zijn broeder, de lucht, als koopwaar, die hij kan uitbuiten en weer verkopen als goedkope bonte kralen. Zijn honger zal de aarde kaal vreten en slechts een woestijn achterlaten. Ik begrijp het niet. Onze wegen zijn anders dan uw wegen. Het zien van uw steden doet pijn aan de ogen van de rode man. Maar misschien komt dat omdat de rode man maar een wilde is, die niets kan begrijpen. Er is geen plaats om uit te rusten in de steden van de blanke man. Geen plaats waar je het openspringen van de knoppen in het voorjaar kunt horen of het geruis van de vliegende vogels. Maar misschien komt het omdat ik een wilde ben en dom. Het lawaai schijnt alleen maar bestemd om de oren pijn te doen. En wat heeft het leven voor zin als een man niet meer de eenzame kreet van de nachtuil kan horen of het praten van de kikkers rond het meer in de avond? Ik ben maar een rode man en dom. De Indiaan houdt van het zachte ruisen van de wind, gezuiverd door de middagregen of meedragend de reuk van de pijnbomen. De lucht is kostbaar voor de rode man, want alles deelt dezelfde lucht - de dieren, de bomen, de mensen, alles heeft deel aan dezelfde lucht. De blanke man heeft geen aandacht voor de lucht die hij inademt. Als een man, die al vele dagen stervende is, zo is hij gevoelloos voor kwade dampen. Maar als wij u ons land verkopen, dan moet u bedenken dat de lucht voor ons waardevol is, dat de lucht zijn adem meedeelt aan al het leven dat het in stand houdt. De wind, die mijn grootvader zijn eerste ademtocht gaf, neemt ook zijn laatste zucht in ontvangst. En de wind moet ook onze kinderen de levensgeest geven. En als we u ons land verkopen, moet u het wel afgezonderd houden, gewijde grond waar ook de blanke man kan komen om de wind te proeven met de zoete geur van weidebloemen. Wij zullen dus uw aanbod ons land te kopen in overweging nemen. Als wij besluiten het aanbod aan te nemen, wil ik één voorwaarde stellen: de blanke man moet de dieren van dit land beschouwen als zijn broeders. Ik ben maar een wilde en begrijp het niet. Ik zag duizenden rotte buffels in een prairie, achtergelaten door de blanke man die ze neerschoot uit een rijdende trein. Ik ben maar een wilde en kan het niet begrijpen hoe het rokende ijzeren paard belangrijker kan zijn dan de buffel, die wij alleen maar doden om in leven te blijven. Wat is de mens zonder dieren? Als al de dieren weg zijn, zal de mens sterven aan een gevoel van grote eenzaamheid. Want wat er gebeurt met de dieren, gebeurt spoedig met de mens. Alle dingen hangen samen. Wat er met de aarde gebeurt, gebeurt met de kinderen van de aarde. U moet uw kinderen leren dat de grond onder hun voeten de as van onze grootvaders is. Leer ze eerbied voor de aarde, vertel uw kinderen dat de aarde vervuld is van de levens van onze voorouders: dat de aarde onze moeder is. Wat er gebeurt met de aarde, gebeurt met de kinderen van de aarde. Als een man op de grond spuwt, spuwt hij op zichzelf. Dit weten wij: de aarde behoort niet aan de mens. De mens behoort aan de aarde. Dit weten wij: alles hangt samen als het bloed dat een familie verbindt. Alles hangt met alles samen. Wat er met de aarde gebeurt, gebeurt met de kinderen van de aarde. De mens heeft het web van het leven niet geweven; hij is slechts één draad ervan. Wat hij met het web doet, doet hij met zichzelf. Nee, dag en nacht kunnen niet samengaan. Onze doden leven voort in de stille wateren van de aarde. Zij keren terug als de voetstappen van de naderende lente. Het is hun geest, die als een rimpeling van de wind over het water van de meren loopt. Wij zullen overwegen waarom de blanke man het land wil kopen. Wat is het dat de blanke man wil kopen, zal mijn volk vragen. Het is zo moeilijk te begrijpen voor ons. Hoe kun je de lucht kopen of verkopen, de warmte van de aarde, de snelheid van de antilope? Hoe kunnen we die dingen aan u verkopen en hoe kunt u dat kopen? Is de aarde van u om ermee te doen naar goeddunken, alleen omdat de rode man een stuk papier tekent en het geeft aan de blanke man? Als wij zelf de prikkeling van de lucht en het kabbelen van het water niet bezitten, hoe kunt u het dan van ons kopen? Kunt u de buffel terugkopen, als de laatste gedood is? Maar wij zullen uw aanbod overwegen, want wij weten, dat als wij niet verkopen, de blanke man met zijn geweren komt en ons het land met geweld afneemt! Maar wij zijn slechts primitieven en de blanke man, nu nog menend dat hij sterk is, denkt dat hij een god is, die de gehele aarde bezit. Hoe kan een mens zijn moeder bezitten? Maar uw aanbod ons land te kopen, zullen wij overwegen. Dag en nacht kunnen wij niet samenleven. Wij zullen uw aanbod overwegen om ons terug te trekken in het reservaat dat u voor mijn volk hebt bestemd. We zullen dan in afzondering leven, en in vrede. Het maakt niet veel uit waar wij de rest van onze dagen doorbrengen. De kinderen hebben hun vaders gezien, verslagen in de nederlaag. Onze krijgers hebben de schande gekend en na de nederlaag zijn hun dagen leeg geworden; zij vergiftigen hun lichaam met zoet voedsel en sterke drank. Het maakt niet uit waar wij de rest van onze dagen doorbrengen. Het zullen er niet veel zijn. Nog een paar uur, nog een paar winters en geen enkel kind van de grote stammen, die eens op aarde hebben geleefd of die nu in kleine troepen door de bossen zwerven, zal meer over zijn om te treuren aan de graven van een volk, eens even machtig als uw volk. Maar waarom zou ik treuren over de ondergang van mijn volk? Stammen bestaan uit mensen. Niet meer dan dat. Mensen komen en mensen gaan, als de golven van de zee. En zelfs de blanke man, wiens God hem als vriend behandelt, kan niet ontkomen aan ons aller lot. Misschien zullen we uiteindelijk allemaal broeders zijn. Wij zullen zien. Eén ding weten we en de blanke man zal het eens ontdekken - onze God en uw God is dezelfde. U kunt nu wel denken dat u Hem bezit, zoals u ons land wilt bezitten; maar dat kunt u niet. Hij is de God van alle mensen en Zijn hart klopt evenzeer voor de rode als voor de blanke man. De aarde is Hem lief en beschadigen van de aarde, betekent zijn Schepper beledigen. Ook de blanke man zal ten onder gaan; misschien nog eerder dan al de andere stammen. Bevuil uw legerstede en u zult bezwijken aan uw eigen vuil. Maar in uw ondergang zult u vurig branden, aangestoken door de macht van uw God, die u naar dit land heeft gebracht en u de heerschappij heeft gegeven over dit land en over de rode man. Dat noodlottig einde is voor ons een geheimenis, want wij begrijpen niet waarom de buffels zijn afgeslacht, de wilde paarden zijn getemd, waarom de verste hoeken van het woud stinken naar de lucht van vele mannen en het rijpe koren op de heuvels overdekt is met praatdraden. Waar is het struikgewas? Verdwenen! Waar is de adelaar? Verdwenen! Wat betekent het, afscheid te nemen van de snelle pony en de jacht? Het einde van het leven en het begin van de ondergang. God gaf u heerschappij over de dieren, de bossen en met een bijzondere bedoeling ook over de rode man. Maar dat lot is een geheimenis voor de rode man. Wij zouden het misschien kunnen begrijpen als we wisten wat het is waar de blanke man van droomt. Van welke hoop en verwachting hij zijn kinderen vertelt in de lange winteravonden. Welke visioenen hij graveert in hun harten, zodat zij verlangend uitzien naar de dag van morgen. Maar wij zijn wilden. De dromen van de blanke man zijn voor ons verborgen. En omdat zij verborgen zijn, zullen wij onze eigen weg gaan. Want boven alles eerbiedigen wij het recht van elke man, te leven zoals hij wil, hoe ook verschillend van het leven van zijn broeder. Wij hebben weinig gemeen. Wij overwegen uw aanbod ons land te kopen. Als wij instemmen, zal dat zijn om het reservaat veilig te stellen dat u ons hebt beloofd. Daar zullen wij misschien onze weinige dagen nog doorbrengen, zoals wij dat willen. Als de laatste rode man zal zijn verdwenen van onze aarde en als de herinnering aan hem nog slechts de schaduw is van een volk boven de prairie, dan zullen nog deze stranden en deze bossen bewoond worden door de geesten van mijn volk. Want zij hebben dit land lief, zoals de nieuwgeborene zijn moeders harteklop liefheeft. Als we u ons land verkopen, bemin het zoals wij het hebben bemind. Zorg ervoor zoals wij ervoor hebben gezorgd. Bewaar in uw hart de herinnering aan het land, zoals het is op de dag, waarop u het in bezit neemt. En met alle kracht van uw geest en hart, bewaar het voor uw kinderen en heb het lief... zoals God ons allen liefheeft Eén ding weten wij: onze God is dezelfde God. Deze aarde is Hem dierbaar. En ook de blanke man kan niet ontkomen aan ons aller lot. Misschien zullen wij tenslotte toch broeders zijn. Eens zullen wij het zien."   Namens de leden van de raden van bestuur van de vzw Optimistenbond van het Koninkrijk België en van de internationale vereniging Optimisten Zonder Grenzen, wensen wij U een boeiende maand september.                          Katharina Müllen                                                  Luc Simonet               Voorzitster Optimistenbond                                  Voorzitter Optimisten                van het Koninkrijk België                                        Zonder Grenzen